29 Nisan 2011 Cuma

son durum

yine sessizliğe gömüldüm. içimde filler tepişiyor, dışarda ılıman iklim. bahar ne memlekete intikal etti, ne de şu bünyeye. fazla yağmurdan köklerim çürüyecek. Her şey dengeli olmalı. ying yang misali. yüzümü doğuya döndüm, kıçım açıkta kaldı. meğerse benim oda kuzey cepheymiş. kıbleyi yıllardır yanlış bilirmişim. kaza yaparız artık! günahı müteahhitin boynuna. kaza demişken, araba çarptı bana otobanda. surat murat kalmadı. tipime kaydılar. ben %100 kabahatli bulundum bi de promilim yüksek çıktı. polis, B vitamini iç geçer dedi. ceza olarak da gişelerde arabaların camlarını sileceksin dedi. gelirini kobiye bağışlayacakmışım. küçüklerine ama, büyükleri zaten yolunu bulmuş. bu da bi anıydı, yalandan. herkes işini iyi yapsa, bu memleket uzaya mekik bile yollardı. neyse biz de iyiyiz ama, tüpgaz görünümlü nükleer santralimiz var. ordan burdan şurdan derken, yetti bana. eyvallah dedim. cevap gelmedi. o zaman allaha ısmarladık. ne mi? aramızda!

Hiç yorum yok: