bıktım lan bu memleketin sorunlarından. kendi derdim bitti sanki, bi de bunları düşünüyorum! hayır düşünmek istemiyorum ama biraz sinirli bi insan olduğum için elimde değil. görünce sinirleniyor, hemen kara kara düşünmeye başlıyorum. en son olay (gerçi bu memlekette olay bitmiz ama) haydarpaşa'yı çatır çatır , göz göre göre yakmaları oldu. çok üzüldüm. çok sinirlendim. hemen küfür ettim. ana avrat düz gittim, söylemesi ayıp.
şimdi düşünün bi, haydarpaşa'yla ilgili kimin anısı yoktur sizce? hayır oraya gitmemiş, içine girmemiş, hiç trenle yolculuk yapmamış olsa bile insan, bakarak da hayaller kurabilir, orada kilitlenmiş anıları düşleyebilir. bunu kolaylıkla yapabilir her normal insan. öyle üstün bir hayal gücüne de ihtiyaç yok.
ama şu yeryüzünde öyle insanlar (!) var ki, bırakın böyle bir hayal gücüne sahip olmayı, insanlıklarından, ahlaklarından şüphe duyulur. onlarda hiçbir şeye karşı sevgi, saygı, ne biliim aşk, özlem yoktur. onlar para için yaşar, para için analarını bile satarlar. işte ben böyle insanları anlayamıyorum. anlayamadıkça, daha da sinirleniyorum.
hayır, nasıl oluyor yani? biri bana anlatsın yaaa! gerçekten anlamak istiyorum, bir nedeni olmalı, ülkeyi böyle satmalarının. bırakın ülkenin tarihi binalarını satmayı, suyumuzu satıyorlar bunlar. aç bunlar aç! kanımızı satacaklar yakında. onların kanı değersiz olduğu için bizimkine dikerler gözlerini!
açık ve net söyleyorum. bunların hepsi orospu çocuğu!
bu kadar! yazdıkça daha da sinirleniyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder