burda bi şey yapmaya çalışıyorum kimsenin ilgilendiği yok. hasta numarası yapmak zaten beni çileden çıkarıyor bir de kimse ilgilenmeyince iyice kuduruyorum. arada inlerken buluyorum kendimi. bir insan evladı da neyin var kuzum demiyor. hay mınakey yani. talinim olsa sorardı, yalanımı kuvvetlendirecek bir iki atraksiyon yapardık.
mevzu mühim, izin aliim desen vermiz ibnetor. yapcak bi şey yok, uzman olduğum tek konuya başvuriiim dedim. tabi ki yalan. ama ööle kimsenin canını yakmayacak türden nolduğu için içim rahat.
ama bazen annem ya da babamın hastalandığı yalanını uydurunca biraz tırsmıyo değilim. sürekli bir tedirginlik hali vuku buluyor bünyede.
bir kere cumartesi çalımamak için yalan atacaktım, çok sevdiğim bir amcam öldü gerçekten işe gidemedim. ondan sonra bende bir korku kaldı.
atıyorum ama, naapim. bu hayat beni böyle yaptı. burnum uzamıyo allahtan:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder