delirmiş bu rüzgar.
tozlar uçuşuyor havada,
rüya tozları.
allak bullak ediyor kafaları,
düşünceler sürekli yer değiştiriyor.
tutunacak bir dal bulamıyor.
ağaçlar yıkılıyor.
dünya tersine dönüyor bir anda.
geceliğim sıyrılıyor bedenimden,
çırılçıplak kaldım insanların ortasında.
utanç değil hissettiğim.
çocuğum ben.
çocuklar utanmaz ki.
bir el arıyorum,
beni yakalasın ve hiç bırakmasın diye.
herkes uçup gitmiş.
kalakaldım bu rüyada,
tek başıma!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder