bu aralar kendimi bile kendine şaşırtacak hareketler çiziyorum. yazıyorum . bildiğin uzun uzun, düşüne düşüne, kurgulaya kurgulaya yazıyorum. hocam kritik geçiyor, ben düzeltiyorum, tekrar yazıyorum. ilk defa yılmıyorum. yılacakmış gibi de görünmüyorum. bu hikayenin senaryo haline gelibeleceğini bile düşlemiyorum ama sanki çekilecekmiş gibi yazmak istiyorum. hadi hayırlısı. bana bi haller oldu sevgili günlük. cüce cemil'i düşünmeden edemiyorum. hayatı benim ellerimde. öldürsem mi sonunda, yoksa yaşatsam mı? bakalım kaç versiyon daha yazacağım?
hadi bakalım sevgili günlük...
öpüyorum seni, kardeşine selam....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder