"bana mı dediniz?" dedi genç kız. "evet sana dedim" dedi yaşlı adam, sigarasını yere atıp hızlı adımlarla kaldırımı adımlayan genç kıza. adamın yüzünde kibirli bir ifade vardı, oturduğu banktan kıza doğru bakıyor ve istifini hiç bozmuyordu. kız birkaç adımda adamın oturduğu bankın önüne geldi. dimdik bakmaya başladı. kız adamın bu cümleyi neden kurduğunu anlamaya çalışıyordu. adam hala kibirliydi. kızdan aşağıda durmasına rağmen bakışlarıyla onu eziyordu.
kız içinde bulunduğu durumdan rahatsızlık duyuyor, fakat içine düşdüğü bu saçmalığı çözmeden uzaklaşamıyordu. önce hangisi başlayacaktı söze. kız, yaşlı adamın başlaması için bekliyordu. sonuçta o başlatmıştı her şeyi. orada, öylece ne kadar bakıştılar bilmiyordu, sonunda dayanamadı ve konuşmaya başladı: "böyle davranarak hiçbir yere varamazsınız. bana neden öyle söylediğinizi açıklamanızı bekliyorum. beni hiç tanımıyorsunuz bile, fakat bu cümleyi kurmaktan da hiç imtina etmiyorsunuz. sadece yaşlı olduğunuz için sizi hoş mu karşılamalıyım? buna hiç hakkınız yok." noktayı koyar koymaz, omuzları biraz aşağıya çökmüş, heyecanını belli etmişti. işte bundan nefret ediyordu. heyecanını, kızgınlığını hiç gizleyemiyordu. kendini toparladı ve tekrar adamın vereceği cevabı beklemeye başladı.
adam öylece bakıyordu, yüzündeki kibir kaybolmuş yerini şaşkınlığa bırakmıştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder